ورزش کردن به خودی خود بد نیست اما در برخی مناسبت‌های خاص مانند ماه رمضان، باید کمی به چند نکته دراین زمینه توجه شود تا مشکلی برای فرد و روزه‌اش به وجود نیاید. در همین خصوص گفت‌وگویی با عباس جلیلی، کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

باید و نبایدهای ورزش در ماه رمضان

جلیلی این موضوع را ابتدا از دیدگاه پزشکی مورد بررسی قرار داد و گفت: در حالت کلی بهترین زمان برای ورزش را بعد از ظهر در نظر می‌گیریم ولی زمانی که فردی روزه‌دار است، از دیدگاه پزشکی و علمی دچار افت قند خون می‌شود. وقتی قند فرد افت می‌کند، باعث سردرد و سرگیجه و دیگر مسائل می‌شود، ورزش کردن هم در این شرایط می‌تواند به بدن شخص آسیب بزند پس هرچند که ورزش با روزه منافاتی ندارد و حتی در ماه رمضان هم ما به افراد عادی توصیه می‌کنیم که ورزش را ترک نکنند اما برای تمام افراد جوابگو نیست و باید تحت نظر پزشک انجام شود.

وی افزود: ما در جوامع کنونی دچار مشکلی بنام فقر حرکتی هستیم. بنابراین به افراد سالم پیشنهاد می‌کنیم که ورزش را ترک نکنند. زیرا قطع تمامی فعالیت‌ها به مدت یک ماه، ممکن است قدرت و استقامت قلبی ـ عروقی شما را با مشکل مواجه ‌سازد. تداوم ورزش، راهی مناسب برای سلامت و لذت بردن بیشتر از این ماه است. اگر فرد اصول تغذیه‌ای صحیح را رعایت کند، می‌تواند در کنار روزه‌داری به ورزشی منظم و ملایم نیز بپردازد و این‌گونه سلامت جسمی خود را تامین نماید.

این کارشناس ورزشی با تاکید بر اینکه بهتر است افراد در ساعات نزدیک به اذان ورزش کنند، بیان کرد: ورزش قبل از افطار خوب است به طوری به بلافاصله به اذان بخورد و بتواند چیزی میل کند تا مشکلی برایش پیش نیاید. همین ورزش کردن هم باید با در نظر گرفتن دو عامل مهم بنام شدت و مدت باشد. به طوری که شدت ورزش در حد معمولی و آرام انجام شود مانند پیاده روی‌های نرم و مدتش هم بهتر است در حدود بیست الی چهل دقیقه باشد. البته در ورزشکاران حرفه‌ای ما این تدابیر را نداریم چراکه بدن خود شخص به طور حرفه‌ای و آماده است و شرایط سازگارتری نسبت به عموم مردم دارند. معمولا برای ورزشکاران حرفه‌ای توصیه می‌شود حداقل یک الی دو ساعت پس از افطار فعالیت بدنی داشته باشند و شدتش هم با توجه به میزان فعالیت‌های قبلی و در خارج از ماه مبارک رمضان هرچه بود باشد.

تغذیه ورزشکاری

جلیلی در خصوص تغذیه مناسب ورزش در ماه رمبارک رمضان بیان کرد: شخصی که هم روزه می‌گیرد و هم ورزش می‌کند بهتر است در زمان سحر و افطار حواسش به نوع تغذیه خود باشد. به عنوان مثال در زمان سحری، از غذاهایی که کربوهیدرات پیچیده دارند مانند ماکارانی و سیب زمینی مصرف شود تا در طول مدتی که شخص روزه است، این کربوهیدرات در بدن او آزاد شوند و مانع از تجزیه پروتئین‌های عضلات شوند. برای افطار هم توصیه می‌شود شخص غذای سنگینی مصرف نکند تا از به اصطلاح سنگین شدن وی جلوگیری شود. حتی بهتر است افراد به جای مصرف زیاد آب، به سراغ سبزیجات و میوه‌ها برود چراکه نوشیدن بیش از حد آب باعث دفع بیش از حد آن می‌شود و عملا شخص را تشنه‌تر می‌کند. اما سبزی و میوه مقدار آب بیشتری را در بدن نگه می‌دارند.

معایب ورزش در ماه رمضان

این کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی همچنین ادامه داد: در طول مدتی که یک شخص روزه است، معده او خالی است و بهترین زمان برای فعالیت بدنی هم همین مواقعی است که معده ما خالی باشد. زیرا زمانی که معده پر باشد، شخص دیگر حال تحرک ندارد. حال همین ورزش در ماه رمضان هم اگر با تدابیر خاصی صورت نگیرد مشکلاتی را پدید می‌آورد. کم آبی بدن که سبب فشار به سیستم عصبی شده و پس از آن فشار به قلب و کلیه‌ها از معایب ورزش کردن در ماه رمضان و روزه‌داری هستند و اگر رعایت نشود، موجب فشارهای بیولوژیک هم می‌شود. پس هر شخصی که هم می‌خواهد روزه بگیرد و هم ورزش کند باید یا زیر نظر پزشک باشد یا مربی‌های حرفه ای مانند متخصصین ورزش و افراد مشغول به تربیت بدنی که در مواقع بحرانی بتوانند شخص را کنترل کنند.

نیایش احمدی _ خبرنگار تحریریه جوان قدس